Wat een prachtige foto van deze baby welke voort is gekomen uit een lang traject met naalden door de IVF behandelingen. Het geeft aan dat een kindje krijgen niet altijd van zelfsprekend is.
Soms lijkt een IVF, IUI of ICSI behandeling allemaal normaal in onze maatschappij. Als het niet lukt om een kindje te maken gaan we naar het ziekenhuis en dan komt het goed, want daar is immers zoveel mogelijk. En ja dat is ook zo, onze medische wereld is zeker al ver op dit gebied. Maar is het normaal dat een vrouw zoveel spuiten in haar lichaam moet zetten, is het normaal dat ze dan vervolgens met alle hormonen in haar lichaam gewoon moet functioneren en net doen of er niks aan de hand is? Tuurlijk heb je veel over voor je kinderwens, je doet er alles voor dus ook een traject ga je niet uit de weg en dit soms jaren lang zonder enige garantie.
Helaas lukt het niet bij iedereen om via deze weg een kindje te krijgen. Daar denk je liever niet aan, je blijft positief en dus zet je alles op alles voor die ene wens. Voor een ieder in het ziekenhuis spreid je je benen en ook dat vind je uiteindelijk normaal. Maar normaal, wat is normaal? Het is normaal dat je deze behandelingen zwaar vind, dat je stuitert van de hormonen, spontaan begint te huilen van het minste of geringste en soms zo wanhopig en verdrietig bent als je weer ongesteld bent geworden dat je niet meer weet waar je het zoeken moet.
Lieve vrouw dat is normaal en erken dat. Je bent sterk je kan het aan, maar je mag er ook zijn met je verdriet en alles wat bij de kinderwens komt kijken. Een traject gaat gepaard met hoop en angst en alles daar tussenin. Het mag er allemaal zijn.
Geef een reactie