Als we het over een kinderwens, een miskraam of verlies hebben in een zwangerschap, dan hoor ik vaak dat vrouwen zich alleen voelen met hun verdriet, ondanks dat hun partner probeert om er te zijn. Ik hoor met regelmaat dat mannen geen praters zijn en het onderwerp vaak wordt vermeden. Mannen staan er anders in, zij zouden dit vaak voor de vrouw doen en niet zozeer omdat ze zelf de wens willen laten uitkomen of het nodig hebben om het verlies te verwerken.

Uiteraard is ieder mens anders en gaat daardoor ook anders met situaties en verdriet om. Het wil niet altijd zeggen dat een man geen verdriet heeft of de wens niet heeft. Mannen gaan over het algemeen anders om met verlies en verdriet. Zij hebben als het ware een andere modus om hier naar te kijken en naar te handelen. Nog los van het feit wat voor persoon hij is.

Mannen hebben de neiging om automatisch in de hertelmodus te gaan, zij willen vooruit kijken, doorgaan en zijn daardoor vaak optimistisch. Ze willen erop uit, en niet in het verdriet zitten maar juist door gaan en afleiding zoeken. Vrouwen daarin tegen willen vaker hun verhaal en verdriet delen, ze willen praten, emoties tonen en zitten daardoor in de verliesmodus. Hier zie je direct het contrast. De vrouw wilt praten en verwijten de man dat ze doorgaan en de man wil graag vooruit kijken en verwijten de vrouw dat ze in het verdriet blijven hangen. Herkenbaar?

Wat is nu goed en hoe gaan we hier nu samen mee om? Alleen in de herstelmodus zitten is niet goed, hierdoor kan het zijn dat gevoelens worden onderdrukt en het verdriet geen plaatsje krijgt. Alleen in de verliesmodus zitten is ook niet goed, gezien je dan in een negatieve spiraal kan komen van gevoelens en gedachten die niet helpend zijn. De kunst is om voor beide kanten de balans te vinden tussen hertel en verlies en elkaar daarin mee te nemen.

De vrouw kan vragen aan de man om wat vaker een arm om haar heen te slaan en naar haar luistert als het nodig is. Daarnaast is het prima om verhalen los van je partner te delen met familie of naaste vrienden. Vervolgens kan de vrouw haar man gunnen om lekker er op uit te gaan zoals een avondje sporten of een drankje te drinken met zijn vrienden. Goed daarbij zou zijn om samen ook weer eens wat te gaan ondernemen en weer wat leuke dingen te gaan doen.

Omdat we allemaal anders zijn en vaak onze eigen weg vinden en zoeken, is het allerbelangrijkste dat we dicht bij onszelf blijven. Proberen te voelen wat we nodig hebben en ons te laten helpen en ondersteunen als dat nodig is. Daarnaast is het blijven praten over wat je nodig hebt met elkaar belangrijk. Dat dit niet overeenkomt is oké. Laat elkaar in elkaars waarde en wees ondersteunend voor elkaar. Geef elkaar de ruimte, maar ben er als het nodig is.