Ervaringen bij een miskraam
“Maak ik de miskraam nu niet te groot”
Ieder persoon is uniek en ieder persoon is anders, daarom gaan we ook allemaal verschillend om met gebeurtenissen in ons leven. Ook als het gaat om het krijgen van een miskraam. Over het algemeen wordt dit in onze maatschappij klein gehouden. Zeker als het om een “vroege” miskraam gaat. Heel rationeel wordt er met ons hoofd beredeneert dat het kindje nog klein is en dus nog niks betekent, het niet gezond zou zijn, en het daarom maar beter is dat het niet verder groeit. Dat het zo had moeten zijn om wat voor reden dan ook en he joh bekijk het positief je kan tenminste zwanger worden, dat lukt je zo nog wel een keer, volgende keer beter.
Voor sommige is de zwangerschap nog een hoopje cellen, voor de ander is het al een wezenlijk kindje. Alles is afhankelijk hoe de moeder in de zwangerschap staat. Het is niet aan een ander om hier over te oordelen. Een miskraam is niet groot of klein, het gaat erom hoe de ouder zich hierbij voelt.
Omdat de ouders vaak al eerder weten dan de omgeving dat ze zwangerschap zijn, kan er al vroeg een hechting plaatsvinden tussen ouder en kind. Zelfs al voor de bevruchting heeft men al een beeld van het toekomstige kind. Vaak hebben de ouders al een aantal maanden het idee dat zij een kindje verwachten en als dit ineens weg valt kan dit voor veel mensen heel veel impact hebben.
Zoals bij ieder verlies reageert iedereen hier anders op en staat iedereen hier ook op zijn of haar manier in. Er is geen goed of fout. Wat wel belangrijk is dat er voldoende wordt stil gestaan bij het verlies. Want het verlies en het daarbij komende verdriet mag er zijn. De één kan dit verlies sneller een plaatsje geven in het leven dan de ander. De ervaringen van het krijgen van een miskraam zijn daarom ook heel verschillend. Waar de één haar leven weer gemakkelijk kan oppakken, kan het voor een ander heel moeilijk zijn. Daarbij komt nog kijken dat de situatie erom heen ook mee speelt. Is de kinderwens al lang aanwezig, heeft men meerdere miskramen gehad, wat zijn de omstandigheden waar de vrouw zich in bevind etc.
Kortom geen miskraam is hetzelfde en het is niet aan een ander hier over te oordelen. Laat het verlies er zijn en ga bij de ouders of bij jezelf na hoe dit voor jou is. Laat je niet meeslepen door meningen van anderen in je omgeving, maar blijf bij jezelf en bekijk wat je nodig hebt.
Lukt dit niet, zoek dan steun in je omgeving of bij lotgenoten die hetzelfde hebben meegemaakt.
Als psychosociaal therapeut, begeleidster in verlies en rouw en ervaringsdeskundige help ik je om het verlies en verdriet ruimte te geven. Kijken we samen hoe om te gaan met moeilijke momenten en zorgen we ervoor dat je weer naar de mooie dingen van het leven mag kijken.
Meld je aan voor een gratis kennismakingsgesprek en laten we samen stap voor stap bekijken wat je nodig hebt om verder te komen.